De afgelopen weken hebben we druk gebouwd aan ons nieuwe bestaan in Frankrijk. De spullen uitgepakt, de kamers ingericht en bedenken waar alles moet staan. Daarnaast voelt het ook heel sterk als een nieuw bestaan opbouwen. Niks  is meer ‘gewoon’ en zelfs een bezoek aan de supermarkt voelt als een avontuur. Want ja, als je in de middle of nowhere woont, waar is dan de supermarkt? Of andere winkels? Een benzinepomp? Restaurant? Nou, bij alles stap je in de auto. Bij alles? Bij één ding niet, daarover later meer!

De trip naar een supermarkt duurt ongeveer 15 tot 25 minuten. Dat ligt een beetje naar welk dorp je gaat of naar welke super je wilt. Er is een Aldi in de buurt, maar ook de wereldberoemde Carrefour, Super U en Intermarché. Dus qua aanbod is er genoeg, we moeten ze alleen vinden en er een stukje voor rijden. En als je er dan bent, waar staat alles en wat hebben ze eigenlijk? Zo is zelfs het ‘gewone’ boodschappen doen al een avontuur.

En dan spreekt ook nog iedereen Frans. En dat willen wij ook. Dus we babbelen  met ons steenkolenfrans en dat gaat best goed! We hadden al gesprekken met de controleur van de brandblussers, met de internetmonteur en in de supermarkt en brico (het Franse woord voor doe-het-zelf zaak)

Daarnaast worden we ook steeds bezocht door fietsers die een tocht “Langs Oude Wegen” fietsen. Wij zitten op 1,5 kilometer van de route en staan vermeld in het routeboekje. Ze logeren in een tentje of genieten van een nacht in een ‘echt’ bed op een van onze chambres. Tijdens de maaltijd ontstaan mooie gesprekken en vaak kletsen we nog even na.

Naast alles een plekje geven en de dozen uitpakken zijn we ook bezig om ons bestaan op te bouwen op deze prachtige oude boerderij uit 1618. We zijn gestart met het opzetten van de moestuin. We hadden zakjes zaad mee, en vonden zelfs een aantal biologische plantjes (tomaat, komkommer ui, sla en pepertjes) bij de Aldi en de Brico! Die hebben we in de tuin gezet. Naast de moestuin staat een 1000 liter vat, wat we kunnen vullen met bronwater. We hebben namelijk beschikking over een waterbron. Hier drinken we graag van en ook voor de tuin is het fijn dat we het waterleidingnet kunnen ontzien. “Is dat water dan wel getest?” Horen we je vragen. Het antwoord van de vorige bewoner Hans is duidelijk: “Ik test het elke dag de afgelopen 10 jaar en leef nog steeds.” Wat ons betreft smaakt het heerlijk zacht en we zetten er graag onze koffie en thee mee.

De bron komt uit in een groot betonnen bad, wat naar believen gevuld kan worden. Zo ontstaat er een koudwaterbad van ongeveer 11 graden. Na een aantal keer oefenen onder de douche met koud water, verzamelde Marko genoeg moed en is er in gaan zitten. Ja, het was erg koud, maar ook een geweldige sensatie! Voor herhaling vatbaar! We brengen je graag wat Wim Hof ademtechnieken bij om zelf ook een duik in het koudwaterbad te nemen!

                 

In de tuin staat ook een oud kippenhok, wat we momenteel gebruiken als kas. We hebben er zaad geplant en er komen momenteel al ienie-mini plantjes uit. We laten ze nog maar even lekker binnen staan, tot ze wat groter zijn. De project moestuin begint goed! In de kas vonden we ook een klein wespennestje. Zoals we het zelf nu onderzocht hebben, is het de franse veldwesp en deze is bijna niet tot last voor de  mens. We laten deze dan ook mooi zitten en kijken het de komende tijd aan. Als het goed is, wordt het nest niet veel groter, en dan vinden wij het ook niet zo heel spannend.

             

Verder was er ook project Internet. We konden nog even voortborduren op het abonnement van de oude bewoners, totdat we zelf iets hadden afgesloten. Bastiaan van Dam heeft ons daar prima mee geholpen en er voor gezorgd dat we een goede dekking hebben qua wifi in en om het huis, en zelfs helemaal in de buiten yoga ruimte. Nu kan Dorine ook buiten de zoom-les verzorgen! We zijn er erg blij mee.

Ook worden onze wandelingen steeds langer en verder. We leren de omgeving steeds beter kennen en zijn verrast over de veelheid aan paadjes en weggetjes waar je heerlijk kunt wandelen en waarbij we Guus de hond overal los kunnen laten lopen. We ontmoeten er namelijk niemand. We vinden prachtige beekjes met mooie bruggetjes en een prachtige afwisseling van bos en open velden.

    

Tijdens onze wandeling waarbij we door het dorpje Saint Pierre Chérignat liepen, hoorden we ineens achter een hoge heg: “Goh, je hoort niet vaak iemand Nederlands praten” We kwamen in gesprek met Janneke en Serge, die al meer dan 20 jaar daar woonden. De vorige bewoners Hans en Joke, hadden ze al wel eens genoemd, maar daar hadden we nog niks mee gedaan. En nu liepen we gewoon langs hun huis! Ze hebben vlak bij ons een grote boomgaard en hebben een droom van een tuin, met allerlei groenten en fruit. Janneke verteld ons dat in het dorpje verderop, Saint Martin Sainte Catherine een klein winkeltje was, wat gedreven wordt door vrijwilligers. Er worden daar producten aangeboden die door lokale mensen worden geteeld. Het winkeltje is alleen open op zaterdagochtend, dus je begrijpt wel waar wij die zaterdag erna heengingen!

 

We besloten om op de fiets naar het winkeltje in Saint Martin Sainte Catherine te gaan. Het was per slot van rekening niet ver en al die camino pelegrino’s die ons bezochten op de fiets, fietsten soms wel 800 kilometer. Dan moesten wij niet piepen over die 5 kilometer. Maar ach, op een fiets met 3 versnellingen en een terugtraprem was dat wel een uitdaging. Moe maar voldaan kwamen weer thuis. En nee, dit is niet de laatste keer dat we gaan fietsen en we gaan ook zeker vaker naar het winkeltje toe!

We genieten van elk moment dat we hier zijn. We genieten van deze prachtige plek en zijn blij dat we deze kunnen delen met de bezoekers die hier komen. We leggen ze graag in de watten en iedereen vertrekt hier met een grote glimlach. De omgeving is ook prachtig. We genieten volop van alle paadjes en watertjes. We eten ook al uit onze tuin. Ook al is de moestuin nog in ontwikkeling, we maken al brandnetelsoep en vlierbessensiroop. Maar daarover komt aan aparte blog.

 

Ook hadden we nog een bijzonder gênant moment, die te leuk is om niet te vertellen. Op zondagavond besloten we om onze sauna eens uit te gaan proberen. We hebben een caravan, die volledig aan de binnenkant vertimmerd is tot sauna. Inclusief een houtkacheltje en buiten een koude douche om af te spoelen. We zijn blij dat we deze sauna konden overnemen. Toen de temperatuur eindelijk op stoom kwam, hebben we drie rondes van een kwartier zitten puffen. Heerlijk! En tussendoor in je blote niksie naar die douche om af te spoelen. Maar ach, we zijn achterin onze eigen tuin met hoge struiken er omheen, dan kan dat toch?

Totdat we stemmen hoorden… “Hallo?” Er waren fietsers aangekomen die graag wilden overnachten. Gauw een handdoek omgeslagen en de mensen welkom geheten. Tijdens het tent opzetten konden wij gauw onze kleren aantrekken en zo kwam alles weer goed. Maar we hebben er wel om gelachen!

De sauna is ook onderdeel van het gevoel wat we met jullie willen delen op deze plek. Dus als je geïnspireerd geworden bent, nodigen we je van harte uit om ons te bezoeken. Wij delen met liefde deze prachtige plek met alles wat het biedt. Wij knappen er helemaal van op en komen tot rust. En dat gunnen we jou ook!